• Cennet, " zevk " ve " muhabbet " âlemidir.

• İnsân, dünyada "aşk-ateşi ", âhirette ise " cehennem-ateşi " ile temizlenir.

• Dünyadaki cennet, tabiat tır ama bakılmazsa, cehennem olur.

• Dilin bir adı da "zeban " olduğuna göre, " zebani ", dilinin cezasını çeken demektir.

• " Taassûb " kelimesi, "asâb " (sinir) kökünden türetilmiş olduğu için, kızmak, sinirlenmek, asâbileşmek anlamına gelir.

• Edeb klimesi, Arabça'da, " elif ", " dal " ve " be " harfleriyle yazılır ve "edeb " diye okunur. Anlamı ; insânın, eline , diline ve beline hâkim olmasıdır.

• İnsân ne ararsa , kendinde aramalıdır.

• Nâr 'ı da Nûr 'u da Hak k olmasına rağmen, Allah, "Nûr'a gelin" demektedir. Öyle dediği için, her kes ferâhlığı sever. Ama , kemâlât için, " azap " ve " sevinç " biribirini takip etmek zorundadır.

• Her kesin "cennet" ve "cehennem"i kendine hâs tır.