• " Kurbân ", ' kurb-u ân' (ân'a yakınlaşma), kurbiyet (yakınlık) demektir.

• Melek te Şeytân da birer kuvva , yâni enerji olduğuna göre, bu âlemde her insân, Meleklerini de Şeytânlarını da kendi üretir.

• Hûy , sıfâtın insânda tecellisidir.

• Vücûdun temizlenmesi su ile, Rûh'un temizlenmesi ise, " aşk-ateşi " ile mümkündür.

• Madem ki Mûhammed bâki dir, o hâlde bizim O'nun, bindörtyüz yıl önceki ahlâkıyla değil, bu günkü ahlâkıyla ahlâklanmamız gerekmeyecek midir ?

• Her insân için hedef , önündeki " Gerçek-İnsân "dır.

• Gönül yapıcı tüm hûy lar, " güzel "dir ve insânda, güzel hûyluluğun en bâriz göstergesi " Dil "dir.İnsânı Allah'a yaklaştıran, "sevgi " ve " muhabbet " aşılayan en büyük meziyyet, " Sehavet " (cömertlik) tir. Bu " ihsân ", maddi ya da mânevi olabilir. Mânevi olanına " Sohbet " denir.

• İbadetten amaç, kişinin içini temizleyip, "hûy" ve "ahlâk"ını düzeltmesidir.

• Temizlenip arınabilmek için, " kötü-hûy "lardan kurtulabilmek için, mutlaka " Aşk "la yanmak gerekir.

• Gerçek anlamıyla en büyük "Put " " Mürşit ", en büyük " Kâfir " ise " İnsân - ı Kâmil "dir.

• AŞK 'ı tatmamış bir insâna, ' insân ' demek mümkün değildir. Aşk yakıcı bir ' ateş 'tir. Sâlik de, iyice yanıp, aynı sıcaklığa gelmedikçe, mürşîtiyle özdeşleşemez.

• Aşk geldiği zaman, insânı benliğinden çıkarır.

• Tevhîd , aşk 'la elde edilen bir ilimdir.

• Aşk , zât 'a bağlıdır.

• " Ümm " , 'ana' ; " ümmet " ise o ana'nın çocuğu olmak demektir.

• " İlâhi-sevgi " , insânda dehşetli bir zihinsel faaliyetle başlar.

• Aşk'ın bir ' ateş ' olduğunu, yaşamayanlar bilmez.

• Çekirdek, " nâz "la ortada durur ; elektronlar ise, " niyâz " ederek onun etrafında dönerler.

• "Saadet ", sevgi içinde yaşamak demektir.

• Aşk olmadığı taktirde insân, sûret 'e tapan bir " putperest " hâline gelir.

• Allah, "aşk " ile bilinir ve O'na aşk ile yaklaşılır.

• " Sevgi ", her şeyin özü dür.

• Sevilmek için, çok temiz olmak lâzımdır ki, bu da " amel-i sâlihat " sahibi olmayı gerektirir.

• Allah'a ulaşmak için, ' bilgi 'den ziyade " sevgi " lâzımdır. Çünkü, " mârifettullah " " Aşk "tır.

• İnsânlıktan amaç, " gönül-âlemi "ne girip, orada yaşayabilmektir.

• İnsânlıktan, dinlerden ve ibadetlerden tek murat, " sevgi " ve " muhabbet "e ulaşabilmektir.

• " Oldum " diyen, başkalarının zevkinin kendisindekine uymasını bekleyeceği için, uymadığında sıkıntıya düşecektir.

• Gönle giren için, " günah " kalkmıştır ; zîra, " Gönül " cennettir ve cennette şeriât yoktur.

• Şeriât dışarıdadır ; çünkü, dirlik ve düzenlik , dış âlemde lâzımdır. Gönül'de dirlik düzenlik değil, " sevgi " ve " muhabbet " vardır.

• İlk yaratılan insânda, erkeklik ve kadınlık vasıfları müşterektir.

• Namaz , Hakk 'a ulaşmak için kullara emredilen bir görevdir ; ulaştıktan, amaca vasıl olduktan sonra, ' zahiri-namaz' , ' bâtıni-namaz 'a çevrilir.

• Ölümden korkanlar, Hakk 'ı bilmeyenlerdir.

• " Ulûhiyet " , bir mertebedir ; esas gayeyse insân dır.

• Mürşit kimdir ? Kişinin karşısında gördüğü değil, kafasının içindeki dir, sevgilisi 'dir. Karşıda görülen, etten kemikten yapılmış 'nesne' , mürşit değildir. İnsân, gerçek mürşîtini, gerçek sevgilisini, kafasının içinde bulması lâzımdır.

• İnsânların gerçek ' mezar 'ı, kendisini sevenlerin gönlü 'dür.

• İnsân ölmez, ' ölüm ' hayvânlara vergidir.

• Gördüğümüz âlem " dünya ", göremediğimiz, yâni, kafamızın içindeki âlem ise " âhiret "tir. Bu görünmez âlemin de " Melekût ", " Ceberrut ", " Lâhût " gibi mertebeleri vardır.

• Dünya, insânın bedeni ; âhiret ise, aklı dır.

• Destur alabilmek için, ilk şart insânın " samimi " olmasıdır.

• İnsânlık, " sevgi ", " muhabbet " ve " merhamet " demektir. Her yaptığı işi, sevgiyle ve Hakk için yapana " insân " denir.

• İnsân, kafasında ne varsa, onu müşâhede edecektir.

• ' Sırât-köprüsü' burasıdır ve o köprüyü, buradayken geçmek lâzımdır.

• Birlik cennet, ayrılık ise cehennem'dir.

• Cennet, bilginin tezyinatıdır.